*Αρχή παιδεύσεως, η των ονομάτων επίσκεψις.
*Άλλο γαρ εστί χρήσις, άλλο παρακολούθησις (=ετυμολογία).    ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ

Έχει κυκλοφορήσει η φήμη, εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι στην Ελλάδα, η Ακαδημία Αθηνών, ιδρύθηκε προκειμένου να συγγράψει ένα Ελληνικό Λεξικό. Βέβαια, μπορεί να το έχει κάνει, αλλά επειδή τα μέλη της Ακαδημίας επανδρώνουν διάφορες μασονικές γιάφκες, κρύβουν το υλικό, διότι έχουν μπερδευτεί και νομίζουν ότι η Ακαδημία είναι μασονική στοά. Κάποιοι παραδόπιστοι συνωμοσιολόγοι, επιμένουν ότι τέτοιο λεξικό δεν υπάρχει.

Οπότε, τι γίνεται, αν υπάρξουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να λειτουργήσουν με κάποιες αρχές, παρόμοιες με του Επίκτητου και διαφορετικές από της Ακαδημίας Αθηνών και του μέσου φιλολογικού όρου, της παρούσας ελληνικής πραγματικότητας;
Σε μας πάντως συνέβη το εξής φρικτό:
Καταλάβαμε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι πρέπει να γίνουμε λεξικογράφοι, αν θέλουμε να λύσουμε αντικειμενικά προβλήματα, τα οποία δεν μας αφήνουν να επικοινωνήσουμε σοβαρά στην ελληνική γλώσσα. Δεν ξέρουμε μάλιστα, αν αυτή η νέα καριέρα μας, (την οποία αναγκαστήκαμε να ακολουθήσουμε, όπως ένας πολίτης αναγκάζεται-καμιά φορά- να γίνει οπλίτης= να πάει στον πόλεμο) είναι νόμιμη ή παράνομη. Μπορεί, δηλαδή, να θεωρηθεί ότι πάμε να «φάμε τη δουλειά», από τα καλόπαιδα με το παρατσούκλι: «πνευματικοί ταγοί της Ελλάδος». Γιατί και οι Μασόνοι θα έχουν τα δίκια τους να αναστατωθούν από τέτοιες τοποθετήσεις, οι οποίες μοιάζουν να πέφτουν από τον ουρανό.
π.χ.: Πόσοι Έλληνες έχουν διαμαρτυρηθεί στο διάβα του χρόνου, για την Ακαδημία, η οποία είναι το πιο καλό μαγαζί μετά την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Θρησκεία; Πόσοι έχουν διαμαρτυρηθεί, για την ποιότητα του Εθνικού Ποιητή; Δηλαδή, ότι  ο λόγος που έγινε Εθνικός Ποιητής είναι γιατί ήταν Μασόνος; Ο Διονύσιος Σολωμός είναι ο εθνικός Ποιητής της Ελλάδος. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη,  είναι η Εθνική σταρ της Ελλάδος. Κανέναν από τους δύο δεν διάλεξε ο Ελληνικός Λαός. Τον πρώτο τον διάλεξαν οι Μασόνοι και την δεύτερη ο Κοκός (Πρώην Βασιλεύς Κων/νος και αυτός Μασόνος…). Κανένας από τους δύο δεν διαλέχτηκε από τον ελληνικό λαό. Δεν μας εκπροσωπούν. Διότι απλά δεν τους διαλέξαμε εμείς. (Εκτός αν οι μασόνοι, πολεμάνε για το καλό της Ελλάδος, οπότε να τους ευχαριστήσουμε, όσο πρέπει.) Καλύτερα να αρχίσουμε να διαλέγουμε εμείς για πάρτη μας. Άλλωστε δεν έχει σημασία να έχεις «καλόν εθνικόν ποιητήν». Εχει σημασία να ξέρεις, αν τον αξίζεις. Και γιατί. Και πόσο. Και πάλι, γιατί. Γιατί τότε θα έχεις άποψη, για το τι επιτέλους σημαίνει Καλός Εθνικός Ποιητής.

Εφόσον έγιναν κάποιες βασικές τοποθετήσεις, ας προχωρήσουμε στο λεξικό:
1.Αγορά:
-Στην ομηρική γλώσσα:
Γορ= εμπόδιο. Α–γορ= καθαρίζω τα εμπόδια για να κάνω κάτι…
-Στην κλασσική Ελλάδα:
Αγείρω = Ξεσηκώνω κόσμο για να κάνουμε διάφορα μαζί.  Μαζευόμαστε στον κοινό μας χώρο και ανταλλάσουμε, Λόγο, Ιδέες, πληροφορίες, προϊόντα. Επίσης ήθη, επαναστατικές απόψεις, διαβουλεύσεις, χορούς κ.α. κοινά.
-Στην Βυζαντινή αυτοκρατορία:
«Πάω να ψωνίσω στην αγορά, ή να πουλήσω καν’ αρνί και να μάθω κάνα κουτσομπολιό και πολύ μου είναι, γιατί έχει κάτι ρουφιάνους εκεί και θα μου κόψουν την μύτη, μόνο και μόνο για να μην απολυθούν.»
-Στην νεοελληνική διάλεκτο, σημαίνει:
«πά(ω) να ψωνίσω πράματα, γιατί έχω λεφτά και θα πιώ και καφέ. Πάμε μαζί (γιατί βαριέμαι); και κερνάω καφέ. Θα δούμε και…».

2.Αγάπη:
Μια λέξη χωρίς ξεκάθαρο ορισμό, η οποία παρόλ’ αυτά, πλανιέται καθημερινά στα χείλη όλων. Αν τους ρωτήσεις, τι εννοούν, δεν ξέρουν, πετάνε το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό. Κανείς δεν συμφωνεί με κανέναν. Τραγούδια διαχρονικά, τιτιβίζουν:
«τι’ ναι αυτό πού το λένε αγάπη;
κανείς δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα».
**********************************************
[Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι το βρήκαμε εμείς! Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς βρήκαμε τον Νίκο Π., ο οποίος μας είπε:
«Αυτή η λέξη δεν έχει συγκεκριμένη έννοια, διότι χρησιμοποιείται από την χριστιανική θρησκεία, προκειμένου να εξαφανίσει δύο (2) λέξεις της ελληνικής γλώσσας. Τις λέξεις:  ‘’ Έρως και Φιλότης«.]
Έτσι από μια γλώσσα όπως η αρχαία ελληνική, όπου η κάθε λέξη έχει την δική της, ξεχωριστή έννοια και αξία, εξαφανίζονται 2 κομβικής σημασίας λέξεις, οι οποίες εκφράζουν βαθειά συναισθήματα και σχέσεις τόσο ατομικές, όσο και κοινωνικές.
Κι αν την λέξη Έρως, δεν έχει καταφέρει να την εξαφανίσει τελείως, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την Φιλότητα. Αν κάποιος θελήσει να βρει την άκρη με αυτή την λέξη, πρέπει να βρει το τηλέφωνο ή το μέϊλ του Εμπεδοκλή. Κατόπιν να αποφύγει τα παράσιτα από τους Πλατωνικούς (φελό-σοφους). Αυτοί είναι πολλοί:
Χριστιανοί παπάδες (με το όνομα Φιλοποίμην), φιλόλογοι επιδοτούμενοι από κρατικούς κορβανάδες και άλλες συνωμοταξίες. Ας δούμε πως δουλεύει το σύστημα για την αποδόμηση της γλώσσας μας, της επικοινωνίας μας,της κοινωνίας μας. Έλληνες φιλόλογοι, πληρωμένοι από Έλληνες φορολογούμενους, διαφθείρουν την γλώσσα, άρα και τα ήθη. Άρα χάσμα γενεών, λάθος στην επί-κοινωνία, δυστυχία, αποτυχία. Ο Μανώλης Τριανταφυλλίδης, ήταν κάποιος «έγκριτος κρατικοδίαιτος» φιλόλογος. (Πως έχουμε εμείς τον Μπαμπινιώτη; Κάπως έτσι). Τώρα πια είναι Ίδρυμα με τα ίδια χαρακτηριστικά. Όταν λοιπόν οι συνεργάτες του ιδρύματος, αναλύουν την έννοια της λέξεως «ΦΙΛΟΤΙΜΊΑ», δεν την συνδέουν με την ρίζα της, την φιλία, ή  την φιλότητα. Όντας «μόνη» η φιλοτιμία, πιο εύκολα χειραγωγείται ως έννοια. Έτσι μόλις περάσει από τα κανάλια της «επιστημονικής ανάλυσης»,  έχει καταντήσει =»δωρητής, ευεργέτης». Τι κι αν εμείς, οι μετά 2.500 χρόνια  ξέρουμε ακόμη κάτι για το φιλότιμο, το οποίο επιμένει να είναι ακριβώς το ίδιο με τότε. Κι επειδή , ίσως είναι το μόνο κοινό, έχει πολλαπλή αξία. Τώρα, η κυρά-φιλολογίνα που το γράφει, κάτω από το σκοτεινό φως του Τριανταφυλλίδη, πρέπει από την μια να αποδομήσει με το κείμενό της, την έννοια, αλλά να καλύψει τα νώτα της και του Ιδρύματος από τυχόν επιθέσεις, όσων ξέρουν από φιλότιμο. Χάριν του δικαστηρίου, λοιπόν, βάζει και το κάτωθι κείμενο, ή κείμενο-άλλοθι:
Ξενοφών:  ‘Ιέρων‘, 7.3 Marchant.
«Διότι νομίζω, Ιέρων, ότι ακριβώς ως προς αυτό διαφέρει ο άνδρας από τα άλλα ζώα, δηλαδή ως προς το ότι επιδιώκει την τιμή. Αφού, όπως φαίνεται, όλα τα ζώα εξίσου βρίσκουν ευχαρίστηση στο φαγητό, στο ποτό, στον ύπνο και στα αφροδίσια. Ενώ η φιλοτιμία δεν είναι έμφυτη ούτε στα άλογα ζώα, ούτε σε όλους τους ανθρώπους. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι έχουν την έμφυτη επιθυμία της τιμής και του επαίνου, αυτοί είναι που διαφέρουν κυρίως από τα άλλα ζώα, αυτοί θεωρούνται ΑΝΔΡΕΣ και όχι απλώς ΑΝΘΡΩΠΟΙ.»
ΣΧΟΛΙΑ:
1. Η λέξη άνθρωπος, ή άνδρωπος κατά την Κυπριακήν διάλεκτον, σημαίνει (ανδρός+όψη), τον έχοντα την όψη του ανδρός.
2.Σημαίνει όμως κάποιον  ο οποίος δεν είναι άνδρας, γιατί του λείπει το φιλότιμο.
Είναι κάτι λιγότερο: Δούλος, Γορίλλας, Ρομπότ; πάντως όχι άντρας, μάλλον ζώο;
Α-φιλότιμος. Όχι δωρητής, λοιπόν Κε Τριανταφυλλίδη, το οποίο πονηρά και έμμεσα, παραπέμπει στον πλούσιο, ο οποίος ΕΧΕΙ. Κι αν δώσει, είναι φιλότιμος και Μπιλ Γκέητς, αλλιώς…..
3.Στο αρχαίο κείμενο, το οποίο βρίσκεται πάνω από την μετάφραση, βρίσκεται μια λέξη η οποία δεν μεταφράστηκε ποτέ: «…………οίς δ’άν εμφύη τιμής τε και επαίνου έρως,…..»
Να λοιπόν η περίφημη λέξη έρως. Υπάρχει στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα, αλλά απαγορεύεται στην Νέα Ελληνική γλώσσα, από το υπουργείο Παιδείας και ΘΡΗΣΚΕΥΜΆΤΩΝ._

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:  Για να φτιάξεις λεξικό με την γλώσσα σου, πρέπει να νικήσεις σε πόλεμο τρανό. Αυτό εμείς οι Νεοέλληνες δεν το μπορούμε. Οι δούλοι δεν κάνουν για τέτοιες εργασίες. Έτσι και με την Ακρόπολη: Πρώτα νίκησαν, μετά την έφτιαξαν. Είχαν άποψη, είχαν μήνυμα. Γι’ αυτό και εμείς, ούτε να την κοιτάξουμε δεν τολμάμε. Γι’αυτό είναι σαν γιαπί τόσα χρόνια. Δεν έχουμε άποψη. Με τις υγείες μας.(Μέχρι τουλάχιστον να προλάβουμε να εξηγηθούμε με τις νεώτερες γενιές. ε;)