1ος ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ. Τό μάτι συλλαμβάνει τήν αντανάκλαση τού φωτός πάνω στά αντικείμενα καί τήν χορηγεί στόν εγκέφαλο, ο οποίος τήν επεξεργάζεται. Η αντανάκλαση, περνά από διαδικασία διπλής αντιστροφής τού ειδώλου, έως ότου κατακάτσει στήν βάση δεδομένων όπου ανήκει. 2ος ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ. Όσο γιά τά Δαρδανέλια, ή Ελλήσποντο, αποτελούν τό πλέον κομβικό σημείο -ΙΣΩΣ- τού πλανήτη, εδώ καί 14.000 χρόνια περίπου. Τότε «έσπασαν τά νερά» τής Λίμνης, δηλαδή υπερχείλησε καί ενώθηκε μέ τήν Μεσόγειο θάλασσα. Έτσι η λίμνη στήν οποία χύνονται οί μεγαλύτεροι ποταμοί τής Ευρώπης, έγινε θάλασσα κλειστή. Η Μαύρη θάλασσα. Από τέτοια φυσικά φαινόμενα, γεννήθηκαν μύθοι όπως τής Τιτανομαχίας καί τής Γιγαντομαχίας, οί οποίοι είναι η περιγραφή τών φυσικών επιδράσεων στήν ανατολική μεσόγειο, μέσα από τήν αντίληψη – τήν «ματιά» – τών τόσο πολύ αρχαίων «πρό-Ελλήνων». {Αυτήν τήν οπτική γωνία, μάς τήν αποδεικνύει επιστημονικά, ο εξαιρετικός γεωλόγος Ηλίας Μαριολάκος, ο οποίος συνέδεσε τά γεωλογικά στοιχεία μέ τόν μύθο καί διεπίστωσε απόλυτη αρμονία καί ταύτιση}. Οί πλημμύρες από τό λιώσιμο τών παγετώνων, κατάφεραν νά αφανίσουν τήν Μέσην Γήν από τήν ..Μεσόγειο καί νά τής αφήσουν μόνον τό όνομα καί κάποιες κορυφές βουνών, δηλαδή τά νησιά τού Αιγαίου. Αυτή η καταστροφή γιά τούς ανθρώπους {αλλά όχι γιά τά ψάρια}, έκανε τούς ναυτικούς πιό ικανούς, τά πλοία μεγαλύτερα καί μεγάλωσε τήν Μεσόγειο, εφόσον μειώθηκε η ξηρά καί προστέθηκε η Μαύρη θάλασσα. Αυτή η ένωση, έφερε πιό κοντά τίς τρείς ηπείρους, αυξάνοντας τόν πόλεμο, τό εμπόριο καί τόν πολιτισμό. {Βλέπε Κριμαϊκούς Πολέμους}. Η Μαύρη Θάλασσα, μεταλλάχθησε σέ Εύξεινο Πόντο καί τό υδάτινο «γεφύρι» μέ τό όνομα Δαρδανέλια, δημιούργησε στίς όχθες του, τήν «απόλυτη» Πόλη. Είναι η μόνη πραγματική καί γι’αυτό δέν χρειάζεται όνομα, όπως Βυζάντιο, Κων/πόλη, Ιστανμπούλ. Αρκεί τό: Πόλη. Τά ονόματα είναι γιά τίς άλλες, οί οποίες είναι περισσότερο ή διαμετακομιστικά κέντρα, ή τουριστικοί προορισμοί, ή κέντρα συσσώρευσης πληθυσμών προκειμένου νά ελέγχονται καλύτερα, ή στρατιωτικά περάσματα, ή κέντρα πολιτιστικά, ή βαρετά μέρη, τά οποία ιδρώνουν γιά νά αποκτήσουν μίαν αίγλη, τήν οποία δέν αξίζουν. Τήν αίγλη ΤΗΣ Πόλης. 3ος ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ. Αντίστοιχα μέ τά δύο προηγούμενα παραδείγματα, τό έργο τού Ομήρου, είναι τό καλλιτεχνικό ενδιάμεσο, δύο εξαιρετικών εποχών, γιά τόν ανθρώπινο πολιτισμό.
Καρλ Πόππερ: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μιας ανοιχτής κοινωνίας είναι οι μεταφυσικές προτάσεις, εκείνες που δεν μπορούν να κριθούν από την πραγματικότητα. Αν αυτές, μάλιστα, γίνουν πλειοψηφικές τότε οδηγούμαστε στον ολοκληρωτισμό. Δεν υπάρχει επιχείρημα ανατροπής τους. Και ο δρόμος προς τη δουλεία έχει πάρει ιστορικά πολλές μορφές, αλλά πάντα είχε ένα αποτέλεσμα».
Περί Μαρξ:
Πόσο ποιοτικός είναι ο Μαρξ και πόσο καλούς διαφημιστές έχει; Τον γνωρίζουμε γιατί είναι από τους καλύτερους, ή γιατί μας έχει επιβληθεί; Πόσους άλλους τόσο καλούς γνωρίζουμε; Με ποια κριτήρια τους κρίνουμε; Είμαστε τόσο καλοί κριτικοί; Είμαστε τόσο υψηλού επιπέδου; Ή απλά από το πες-πες, εθιστήκαμε και εμείς; Όταν μάλιστα βλέπουμε κομμουνιστές και κομμουνισμένους να ουρλιάζουν βάναυσα, υπάρχει περίπτωση να επηρεαζόμαστε; Από την ένταση και την δύναμη των φωνασκώντων, παρά από το δίκαιό τους;
[Λένιν] + (Ελληνικός Κομμουνισμός).
Ο Στάλιν, ήταν μαζικός εγκληματίας. Αυτό το παραδέχονται μέχρι και οι ΚΚΕδες, παρότι έχουν στο «Σπίτι του Λαού» τρίχες από το μουστάκι του. Οι απανταχού Κομμουνιστές και Κομμουνισμένοι όμως, κάνουν την πάπια για τα εγκλήματα του «Αγίου Λένιν». Εννοείται δε, ότι δεν διανοούνται κακές σκέψεις για τον Θεό τους: Τον Κάρλ Μαρξ. Διότι έτσι είναι με τις θρησκείες. Κάποιοι είναι στο απυρόβλητο, εκτός κριτικής. [Όσοι δεν είμαστε θρησκόληπτοι, ας μάθουμε κάτι παραπάνω.]
Έτσι οι 100% απαντούν: Ο Στάλιν ήταν δολοφόνος, αλλά ούτε 20% δεν λέει: ο Λένιν ήταν δολοφόνος. Επίσης πολλοί μπορεί να θίξουν μόνοι τους την εγκληματικότητα του Στάλιν, αλλά κανένας του Λένιν (μόνον με το τσιγκέλι και ούτε καν..). Κανένας δεν θίγει τον Άγιο Κωνσταντίνο της Κομμουνιστικής Θρησκείας. Δηλαδή, δεν θίγει την Αλήθεια γύρω από αυτόν. Π.χ.: Πούλησε την πατρίδα του Ρωσία, στους χρηματοδότες του Γερμανούς, βγάζοντάς την από τον Πρώτο(1ο) Παγκόσμιο Πόλεμο, για να την ρίξει στον δεύτερο(2ο) πιο αιματηρό εμφύλιο της Ιστορίας της . [Ο πρώτος ήταν η ολοσχερής σφαγή την οποία υπέστησαν οι Ρώσοι κατά την διάρκεια του εκχριστιανισμού τους, από την άρχουσα τάξη τους, μετά από διαταγές των Βυζαντινών(=Ρωμανών). Όσοι δεν έγιναν χριστιανοί σφαγιάστηκαν ανελέητα]. Άσκοπη δολοφονία των παιδιών του Τσάρου, άσκοπος Εμφύλιος με Μενσεβίκους, Κερενσικούς κ.α. Ρώσους. Άσκοπες μαζικές δολοφονίες και μαζικές εξορίες στην Σιβηρία. Αντέγραψε τους Τσάρους που σκότωναν, αλλά τους ξεπέρασε σε μαζικές δολοφονίες. Αποτέλεσμα να σκοτώσει ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟΥΣ από όσους σκότωσαν όλοι οι Τσάροι μαζί! [1533 (Ιβάν ο Τρομερός)-1917(Νικόλαος Β’ Ρομάνοφ)]. Ενώ ο «φιλικά προσκείμενος» Μαξίμ Γκόρκι, τον βαφτίζει «Σκεπτόμενη Λαιμητόμο», ο Λένιν έχει «αγιοποιηθεί» πλήρως, από Πιστούς Κομμουνιστές και Ρομαντικά Υποταγμένους Κομμουνισμένους.
Αρχή Σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις.
Θρησκόσοφος: Όρος ο οποίος εφευρέθηκε το 2016 στην Ελλάδα, από Έλληνες για να καταδείξει όντα τύπου: «Άνθρωποι-Μουλάρια». Όπως δηλαδή, τα μουλάρια γεννιούνται από την ένωση ανόμοιων ζώων: [αλόγων+γαϊδουριών], έτσι και οι Θρησκόσοφοι ενώνουν μέσα στο κεφάλι τους δύο αντίθετα πράγματα: Την Φιλοσοφία και την Θρησκεία.
Εισαγωγή: Στην σημερινή εποχή –εποχή μοναχικών υπέρ/ηρώων- φαίνεται να λείπει ο Ηγέτης σε κάθε τι. Άρα και στην Φιλοσοφία. Λόγω της λανθασμένης οπτικής μας γωνίας, αποκτάμε μια στρεβλή εικόνα της πραγματικής Ζωής, ή μια φανταστική Ζωή που δεν συναντιέται ποτέ με την πραγματικότητα. Αυτό που λέει ο Λαός: «Ή στραβός είναι ο γυαλός, ή στραβά αρμενίζουμε». Ας δούμε μια άλλη οπτική γωνία, μήπως μας αρέσει περισσότερο από την τωρινή.
Στην Φιλοσοφία, σημαντικό ρόλο παίζει ο Μαθητής. Ας εξετάσουμε αυτήν την σπουδαιότητα.
Άλλοι λαοί έχουν αγίους, οι Έλληνες έχουν σοφούς. Νίτσε.
Ηράκλειτος, Ξενοφάνης, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης, Παρμενίδης, Γοργίας, Εμπεδοκλής, Αναξαγόρας, Πρωταγόρας, Μέλισσος ο Σάμιος, είναι μερικοί από τους πρωτοκλασάτους φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: έγραψαν ένα βιβλίο με τίτλο «Περί Φύσεως». Όλα αυτά τα βιβλία είναι χαμένα! Κάποια κομμάτια τους (σπαράγματα) υπάρχουν και προκαλούν τον διεθνή σεβασμό και θαυμασμό. Θεωρούνται αξεπέραστα. Ένα παράδειγμα ενδεικτικό: Ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, μαθητής του Θαλή του Μιλήσιου, έγραψε αυτό το βιβλίο, από το οποίο μας έδωσε τέσσερις(4) μόλις γραμμές ο Σιμπλίκιος. Εξ’ αιτίας αυτών των 4 γραμμών, αναγράφεται στην λίστα των ανθρώπων οι οποίοι «ανέβασαν» την ανθρώπινη σκέψη, παγκόσμια.
1. Τι ήθελαν να πουν όλοι αυτοί οι γίγαντες της ανθρώπινης νόησης, με αυτόν τον κοινό τίτλο;
2. Γιατί χάθηκαν τα έργα τους;
3.Μπορούμε από όσα ξέρουμε, να μάθουμε όσα δεν ξέρουμε, για αυτά;
*Αρχή παιδεύσεως, η των ονομάτων επίσκεψις. *Άλλο γαρ εστί χρήσις, άλλο παρακολούθησις (=ετυμολογία). ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ
Έχει κυκλοφορήσει η φήμη, εδώ και πολλές δεκαετίες, ότι στην Ελλάδα, η Ακαδημία Αθηνών, ιδρύθηκε προκειμένου να συγγράψει ένα Ελληνικό Λεξικό. Βέβαια, μπορεί να το έχει κάνει, αλλά επειδή τα μέλη της Ακαδημίας επανδρώνουν διάφορες μασονικές γιάφκες, κρύβουν το υλικό, διότι έχουν μπερδευτεί και νομίζουν ότι η Ακαδημία είναι μασονική στοά. Κάποιοι παραδόπιστοι συνωμοσιολόγοι, επιμένουν ότι τέτοιο λεξικό δεν υπάρχει.
Ιστορία Χαρτογραφίας: – 2.500 π.Χ.: οι Βαβυλώνιοι παρουσιάζουν τον αρχαιότερο -μέχρι στιγμής- χάρτη, σε πηλό. Διαίρεσαν τον κύκλο σε μοίρες, στην χαρτογραφία.
Όσοι άνθρωποι, θέλουν να τρέφονται από την μάνα-Γη, όσοι θέλουν να πίνουν καθαρό νερό, να βρίσκονται κοντά στην Φύση και να μπορούν να γίνουν ένα με αυτήν, διαπιστώνουν με τρόμο, ότι αυτό είναι πραγματικά αδύνατον. Τα σκουπίδια κυριαρχούν, το πλαστικό δεσπόζει, ο άνθρωπος μοιάζει να είναι το όν, το οποίο εκκρίνει πλαστικό, όπως οι μέλισσες εκκρίνουν μέλι. Μηχανήματα παράγουν θορύβους, κτήρια άθλιου τσιμέντου ξεφυτρώνουν παντού, μοιάζοντας με καρκίνο της γης, ο οποίος δίκαια ξεφύτρωσε, μετά την τρομερή φωτιά πού έβαλαν οι καταπατητές. Όταν κάποιος διαβάζει Θορώ, διαπιστώνει ότι τα τραγικά προβλήματα του 21 ου αι., είναι απλώς το επόμενο επεισόδιο, των τραγικών προβλημάτων του 19 ου αι.
-«οπτικός τελών και γεωμέτρης και συνιείς σμικρότατα φαίνεσθαι τα εν ύψει.»
Δεν είμαστε σε θέση να αναλύσουμε το έργο και τις δυνατότητες ή τις καινοτομίες του Μάστορα Φειδία. Καλύτερα να το κάνει αυτό μια ομάδα τεχνιτών, η οποία θα αναλάβει να μελετήσει το θέμα. Το σίγουρο είναι ότι ο Φειδίας υπήρξε ένα διαμάντι στην τέχνη του. Το σίγουρο είναι, ότι δεν ήταν μόνος. Ήταν πολλοί, ήταν καλοί και έτσι η Τέχνη δεν πάτησε ποτέ στην Γη.