Ο αναγνώστης πρέπει να πληρώνει ένα τίμημα. Εάν δεν εκτιμά ένα περιεχόμενο, ας μην ασχολείται μαζί του. Κι αν το εκτιμά, ας το δείχνει όσο έντιμα και έντονα πρέπει. Διότι έτσι θα «διωχθούν» οι πολλά μαλακοί, πολλά αμέριμνοι, πολλά «καλοί», αυτοί που έχουν τα ήθη μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων. Έτσι θα «μείνουν» όσοι έχουν ήθη πιο παλιά και πιο Ελληνικά. (Ή τα έχουν χάσει και θέλουν να τα βρουν.)

Ποιο είναι το τίμημα; Το συναισθηματικό κομμάτι των άρθρων. Το ακραίο. Αυτό το οποίο καλεί σε ένα μελλοντικό ή μελλοντικότερο κάλεσμα για ξεσηκωμό (κοινώς επανάσταση). Όσο για τα ιστορικά στοιχεία, είναι γεγονός ότι συνθέτουν μια διαφορετική πραγματικότητα από την κρατούσα (κραταιά). Αυτό δεν κάνει το σάιτ ιστορικό. Έτσι δεν νοιώθουμε την ανάγκη να μοιάσουμε με όσους παραδίδουν ιστορικές διατριβές, «επ’ αγαθώ της κοινωνίας«. Εμείς κάνουμε ένα κάλεσμα στριγγό, για να θυμίζουμε ότι έπρεπε να είχε γίνει από καιρό. Το πλαισιώνουμε με ιστορικά στοιχεία για να αναδείξουμε τις κοινωνικές δυνατότητες των αγώνων που θα ακολουθήσουν.

Σε αυτό το σάϊτ, γίνεται προσπάθεια να μελετηθεί η Δημοκρατία σε βάθος, με προοπτική να βρεθούν λύσεις στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας. Διότι στην Δημοκρατία οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για Πολίτες-Οπλίτες. Στην Ολιγαρχία εκπαιδεύονται για Πρόβατα-Δούλοι. Όταν εμβαθύνουμε στις έννοιες, θα ξεκαθαρίσουμε πολλά ομιχλώδη σημεία και θα βάλουμε τις βάσεις μιας υγιούς επικοινωνίας. Ένα βασικό μοτίβο έρευνας θα είναι αυτά των «αντίθετων στοιχείων» όπως: