«Η Ιστορία, δεν είναι επιστήμη, είναι τέχνη. Δεν πετυχαίνεις χωρίς φαντασία.» ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ. Τι ξέρει η «επίσημη» ιστορική κοινότητα, για την περίοδο 1200-800*; Τίποτα. (*εάν οι ημερομηνίες είναι μετά Χριστόν, θα αναγράφονται. Πριν όχι). Όμως επειδή είναι επίσημη και ακαδημαϊκή και επιστημονική, έδωσε στο τίποτα, την ονομασία «Σκοτεινοί αιώνες«, ή «Σκοτεινοί Χρόνοι«. Αυτό να σημειώσουμε ότι συμβαίνει σήμερα, στην εποχή της Μεγίστης Υπέρ-πληροφόρησης, Υπέρ-ελευθερίας, Υπέρ-τεχνολογίας, Υπέρ-επιστήμης..κλπ κλπ.
«Αν δεν επίστασαι, θα υφίστασαι τις συνέπειες της επιστασίας των άλλων» Αλεξίνοος.
Ας δούμε πως θα μπορούσε να εξηγήσει κάποια ιστορικά γεγονότα, μια ομάδα απλών ανθρώπων του Λαού, κόντρα στους «ειδικούς». ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ, του άλλου:
Όταν ο Ραμσής ο 3ος, Φαραώ της Αιγύπτου, έχτισε έναν Ναό στο Μεντινέτ Χαμπού, κάλεσε τους έμπειρους ιερείς και ρώτησε: -«Τι θέματα πρέπει να αναγραφούν στους τοίχους του Ναού;» -«Της δόξας Σας τα επιτεύγματα Μεγαλειότατε», είπαν αυτοί. -«Μα, η Αίγυπτος περιορίστηκε και μίκρυνε. Ο παλιός τρόπος ζωής έσβησε. Η χλιδή αφανίστηκε, ο πλούτος μειώθηκε, το εμπόριο πέθανε. Εδώ και 200 χρόνια, στίφη μεταναστών, περνούν και ρημάζουν. Χετταίοι και Ουγκαρίτ, Λεβάντε, Κύπρος, Ταρσός, Μυκηναίοι, Τροία, Σικελία κι αλλού, αφανίστηκαν όλα. Μόνο εμείς μείναμε, λειψοί και μόνοι.» Τότε μίλησε ο πιο παλιός Ιερέας και είπε, με απόλυτη αταραξία: